به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده؛ در نشست تخصصی «مدیریت بحران با محوریت زنان مقاوم، خانواده مبارز» که با حضور جمعی از اساتید حوزه، فعالان فرهنگی و خانوادههای دغدغهمند به همت مجمع ملی خانواده برگزار شد، زینب شریعتمدار، بانوی فعال در عرصه تبلیغ بینالملل و استاد حوزه علمیه خواهران، از ضعف گفتمانسازی در حوزه الهیات مقاومت گلایه کرد و آن را یکی از چالشهای اساسی در تربیت نسل آگاه و مبارز دانست.
شریعتمدار که تجربه تبلیغ در کشورهای اسپانیاییزبان مانند ونزوئلا را دارد، سخنان خود را با مرور مشاهدات میدانی از وضعیت فلسطین آغاز کرد. او با بیان روایتی از دوستی که در یک روز ۹۲ عضو خانواده خود را از دست داده بود، گفت:
«دنیا در برابر این پرسش درمانده بود که چگونه ملتی میتواند با دستان خالی، با فقدان خانه، غذا، امنیت و نان، همچنان مقاومت کند؟ این سؤالی بود که ذهنم را مدام درگیر میکرد و پاسخش را در مفهومی گمشده یافتم: الهیات مقاومت.»
او تصریح کرد که آنچه ما نداریم، نه صرفاً امکانات مادی، بلکه «درک توحیدی از نبرد» است. «ما هنوز الهیات جنگ و مقاومت را درک نکردهایم. چرا باید بترسیم؟ چرا نباید فرزندان انقلابی ما معیت الهی را در بزنگاهها حس کنند؟ ما سوره فتح را میخوانیم، اما فهم فتح را نداریم. آن روزی که آمریکا را زدیم، لحظهای بود که فهمیدم وعده صادق چگونه محقق میشود.»
شریعتمدار همچنین با اشاره به تجربه پس از سقوط هواپیمای اوکراینی گفت: «در آن واقعه، بخشی از سرمایه اجتماعی انقلاب بهواسطه سوءمدیریت ارتباطی از دست رفت. این یعنی ما هنوز ناتوان از حفظ گفتمان مقاومت هستیم و این باز به نبود الهیات مقاومت بازمیگردد.»
وی با انتقاد از نگاه محافظهکارانه خانوادهها نسبت به مواجهه فرزندان با بحرانهای جهان اسلام، خاطرنشان کرد: «چرا مادر ایرانی باید صدای بمباران را در خانه پنهان کند تا فرزندش نترسد؟ مگر بچههای فلسطین و لبنان با جنازههای برادر و خواهرشان مواجه نمیشوند؟ چرا بچههای ما باید در فضای مصنوعی بزرگ شوند؟ تربیت نسل مقاوم در گروی دادن اجازه رشد و مواجهه است.»
او همچنین با اشاره به تجربه شخصی خود از ارتباط با رزمندگان مجروح لبنانی، گفت: «دوستی داشتم استاد دانشگاه که به من گفت بیا باهم به مجروحان جنگ لبنان مشاوره بدهیم. برگشت و گفت ما چیزی به آنها یاد ندادیم، بلکه خودمان آموختیم. این همان جایی است که روحیه و ایمان، مشاور را هم متحول میکند.»
شریعتمدار نقش رسانهها را در تقویت این گفتمان بسیار مؤثر دانست و از حضور کمرنگ زنان در رسانههای مقاومت انتقاد کرد: «گویندگان رسانههای حوزه زنان و خانواده اغلب مرد هستند. باید فضایی در رسانهها باز شود تا بانوان مقاوم، زنان جامعه سفید و حتی خاکستری هم بتوانند صدای مقاومت را بشنوند. اگر مخاطب، زن مقاوم است، پس باید گوینده نیز زن مبارز باشد.»
او در پایان تأکید کرد: «اگر ولی خدا گفته سورهای خاص یا دعایی ویژه در این ایام خوانده شود، برای آن است که درک متناسبی از زمانه پیدا کنیم. امروز زمانهی فتح است؛ اما فتح بدون آمادگی حاصل نمیشود. باید قرآن بخوانیم، بفهمیم، و از آن برای ساختن نسلی مؤمن، متین، شجاع و شناس بهره بگیریم. آینده از آنِ کسانی است که الهیات مقاومت را بفهمند و به آن عمل کنند.»