به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده؛ نصیره مقدم فر، در گفتگو با مهر گفت: ایجاد اشتیاق در کودکان برای رفتن به مدرسه، فراتر از یک دستور ساده است؛ این مهم نیازمند یک رویکرد جامع و هوشمندانه از سوی والدین است.
وی افزود: برای آنکه فرزندان شما هر روز صبح با نشاط و بدون دغدغه راهی مدرسه شوند، باید برنامهریزی و توجه شما نه فقط به لحظات پیش از مدرسه، بلکه به تمام جنبههای زندگی روزمره آنها معطوف باشد.
مقدم فر در ادامه به ارائه راهکارهای عملی برای پرورش روحیه مثبت کودکان، اشاره کرد و گفت: مدرسه نباید صرفاً یک وظیفه باشد، بلکه باید به یک مقصد جذاب تبدیل شود. با وعده پاداشهای کوچک و دوست داشتنی مانند خوراکی مورد علاقه، فرصت انجام یک بازی جدید، یا تحسین کلامی صادقانه، تجربه مدرسه را برای فرزندتان؛ شیرین و هیجانانگیز کنید. این کار به فعالسازی سیستم پاداش مغز کمک میکند.
وی افزود: برای کاستن از اضطرابهای احتمالی فرزندتان، پیش از آغاز رسمی سال تحصیلی، او را چندین بار به مدرسه ببرید. گشت و گذار در حیاط، آشنایی با محیط کلاس و دیدار با معلم، میتواند حس امنیت و آشنایی با مکان را در او تقویت کند.
مقدم فر به خلق خاطرات شاد در محیط مدرسه اشاره کرد و گفت: تلاش کنید روزهای نخست مدرسه، مملو از لحظات دلپذیر و لبخند باشد. ایجاد این تجربیات مثبت، به شکلگیری یک حافظه هیجانی مطلوب در کودک کمک کرده و مدرسه را با احساسات خوب پیوند میدهد.
وی افزود: با شور و اشتیاق درباره مدرسه و اتفاقات آن صحبت کنید. کودکان به طور طبیعی از رفتار و احساسات والدین خود الگوبرداری میکنند. اگر شما مشتاق باشید، آنها نیز این اشتیاق را درک خواهند کرد.
مقدم فر در بحث هماهنگسازی جسم و روان، به موضوع خوابی آرام و کافی تاکید و تصریح کرد: خواب عمیق و به موقع، برای تعادل هورمونهای استرسزا (کورتیزول) و آرامشبخش (ملاتونین) حیاتی است. مطمئن شوید که فرزندتان حداقل ۹ تا ۱۰ ساعت خواب شبانه دارد. او را زودتر از همیشه به رختخواب بفرستید و یک ساعت پیش از خواب، فضایی آرام و دور از هرگونه محرک (تلویزیون، گوشی) برایش مهیا سازید.
وی ادامه داد: وسایل مورد نیاز مدرسه، از جمله کیف، لباس و کفش را با مشارکت فرزندتان آماده کنید. این همکاری، حس مسئولیتپذیری و آمادگی را در او تقویت کرده و از دغدغههای صبحگاهی میکاهد.
مقدم فر اضافه کرد: در شب پیش از مدرسه، تنها از زیباییها و فرصتهای مدرسه سخن بگویید. جملاتی مانند “فردا منتظر دیدار دوستان جدیدت هستم! ” یا “معلم جدیدت حتماً نکات جالبی بهت یاد میده! ” را به کار ببرید. داستانهایی از خاطرات دلپذیر خودتان در دوران مدرسه را تعریف کنید و از به زبان آوردن نگرانیها اجتناب کنید.
وی افزود: از بیدار کردن کودک با لحنی تند یا عجله پرهیز کنید. با نوازشی آرام یا پخش موسیقی شاد، او را به آرامی از خواب بیدار کنید. اجازه دهید انتخاب کوچکی (مثلاً نوع صبحانه یا رنگ جوراب) را خودش انجام دهد تا حس استقلال داشته باشد.
این روانشناس گفت: یک صبحانه سالم و سبک، اما مغذی (مانند نان سبوسدار با پنیر و گردو، یا یک تخممرغ) برای تأمین انرژی مورد نیاز مغز ضروری است. از نوشیدنیهای قندی و کافئیندار که میتوانند اضطراب را افزایش دهند، دوری کنید.
وی افزود: لحظاتی را به در آغوش گرفتن، بوسیدن و بیان کلمات محبتآمیز اختصاص دهید (من بهت افتخار میکنم، روز عالی داشته باشی). این ابراز عاطفی، به کودک حس امنیت و دوست داشته شدن میدهد.
مقدم فر گفت: وداعهای طولانی و تکرار بغل کردن میتواند وابستگی و دلتنگی کودک را تشدید کند. با یک جمله محکم و اطمینانبخش، مانند “میدانم که روز خوبی در پیش داری، بعد از مدرسه دوباره همدیگر را میبینیم! ”، او را ترک کنید.
وی افزود: فرزندان به سرعت نگرانیهای والدین را درک میکنند. با نشان دادن اعتماد به نفس و آرامش، به کودک خود این اطمینان را بدهید که میتواند از پس چالشها برآید.
مقدم فر اظهار داشت: استقبال گرم و پرشور: هنگام بازگشت فرزندتان از مدرسه، با لبخند و آغوش باز به استقبالش بروید. به جای پرسیدن سؤالاتی که ممکن است خاطرات ناخوشایند را زنده کند (گریه کردی؟، ترسیدی؟)، از او بپرسید: امروز چه چیزی تو را خوشحال کرد؟ یا چه اتفاق جالبی افتاد؟
وی افزود: پس از مدرسه، کودک نیاز به زمان برای تخلیه انرژی و بازی آزاد دارد. فراهم کردن فرصتهایی برای بازی در فضای باز یا پارک، به او کمک میکند تا استرسهای احتمالی را از بین ببرد و دوباره سرشار از انرژی شود.
مقدم فر اضافه کرد: نظم و پیشبینیپذیری: داشتن یک روال ثابت برای زمان خواب، وعدههای غذایی و انجام تکالیف مدرسه، به کودکان حس امنیت و آرامش میدهد. آنها با دانستن آنچه در پیش رو است، کمتر احساس اضطراب میکنند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: با به کارگیری این رویکردهای جامع و محبتآمیز، میتوانید به فرزندان خود کمک کنید تا هر روز صبح با شوق و انگیزه به سوی دانش حرکت کنند و از مسیر رشد و یادگیری خود لذت ببرند.