به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده؛ هوش مصنوعی با قدرت تحلیل دادهها و تصمیمگیری دقیق، به ابزاری کلیدی در ارتقای کیفیت مراقبتهای مامایی و درمان ناباروری تبدیل شده است. این فناوری نوین با بهرهگیری از الگوریتمهای پیشرفته، توانسته در حوزههای مختلف مامایی و سلامت زنان، تحولات چشمگیری ایجاد کند.
تلاقی هوش مصنوعی با مامایی؛ ارتقای خدمات درمانی مادران
مریم کیانپور، معاون پژوهشی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، در گفتوگویی با اشاره به اهمیت این فناوری، تاکید کرد: «هوش مصنوعی در حوزه مامایی به بهبود تصمیمگیریهای بالینی و ارائه خدمات استانداردتر به مادران باردار کمک کرده و از جمله در پیشبینی زایمان زودرس، مدیریت سبک زندگی دوران بارداری و بهینهسازی مراقبتهای بالینی بسیار مؤثر بوده است.»
وی افزود: با استفاده از یادگیری عمیق (Deep Learning)، میتوان با ثبت و تحلیل سیگنالهای فعالیت رحم، احتمال زایمان زودرس را شناسایی کرد. همچنین در مدیریت حاملگیهای پرخطر از جمله پرهاکلامپسی و دیابت بارداری، هوش مصنوعی قابلیت تشخیص و مداخله سریع را فراهم میسازد.
درمان ناباروری و آموزش با رویکرد هوشمند
به گفته کیانپور، این فناوری نهتنها در حوزه مراقبتهای بارداری، بلکه در تشخیص زودهنگام سرطان پستان و همچنین درمان ناباروری نقشی حیاتی دارد. الگوریتمهای هوش مصنوعی قادرند دادههای پیچیده مانند سوابق پزشکی و نتایج پاراکلینیک (آزمایشات، سونوگرافی و ماموگرافی) را تحلیل کرده و مسیر درمان را بهینهسازی کنند. در روشهای کمکباروری (ART)، این فناوری در انتخاب دقیق تخمک، اسپرم و جنین مؤثر واقع میشود.
وی همچنین به نقش هوش مصنوعی در آموزش ماماها و بهبود عملکرد حرفهای آنان اشاره کرد و گفت: «مدلهای علم داده میتوانند توانمندی دانشجویان و ماماهای شاغل را ارتقا داده و کیفیت مراقبت را بهبود بخشند، گرچه چالشهایی نظیر نبود استانداردهای آموزشی در این زمینه وجود دارد.»
فناوری کمکی، نه جایگزین انسانی
کیانپور با تأکید بر جنبههای اخلاقی و انسانی مامایی، خاطرنشان کرد: «هرچند هوش مصنوعی میتواند ابزار کمکی مؤثری برای ماماها باشد، اما بههیچوجه جایگزین آنها نخواهد شد. علم مامایی بر پایه مراقبت همدلانه و ارتباط عاطفی با مادران استوار است؛ امری که هیچ فناوری نمیتواند آن را بهطور کامل جایگزین کند.»
وی در پایان افزود: بهرهگیری از هوش مصنوعی در مامایی زمانی ثمربخش خواهد بود که در کنار حفظ ارزشهای حرفهای، ابعاد اخلاقی و انسانی نیز رعایت شود و این فناوری مکمل هوشمندانهای برای ارتقای مراقبتهای مامایی باشد، نه جایگزین آن.