به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده؛ پسری۱۸ساله ام. وقتی به مهمانی می رویم یا سر کلاس درس هستم، از شدت استرس و این که فکر می کنم همه مرا زیر نظر دارند، آب دهانم به شدت شروع به ترشح می‌کند. طوری که همه کارهایم به خصوص سخن گفتنم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. کلافه شده ام. چه کنم؟

مشاور: گام اول در درمان هر مشکلی، پذیرفتن وجود آن است. این که متوجه این مسئله هستید و پیگیر درمان شده اید به این معنی است که بخشی از مسیر درمان را پیموده‌اید و امیدواریم با تلاش و پیگیری درمان نیز حاصل شود.

برای شروع اطلاعات تان را گسترش دهید
برای رفع هر مشکل باید آن را به طور دقیق شناخت و پس از بررسی ابعاد آن به درمان همه جانبه پرداخت. برای شروع می‌توانید از طریق کتاب های موجود در این زمینه یا جست وجو در اینترنت اطلاعات خود را در زمینه چیستی و چگونگی شکل‌گیری اضطراب بالا ببرید. در شکل گیری یک هیجان مانند اضطراب ابعاد سه گانه فکر، رفتار و فیزیولوژی(بدن) درگیر است و برای رفع آن نیز باید به هر سه بعد پرداخت.

بعد فیزیولوژی اضطراب
به طور خلاصه در بعد بدنی یا فیزیولوژی اقدامات درمانی شامل استفاده از روش های تنفس عمیق، آرام سازی عضلانی(relaxation)، استفاده از یک ورزش هوازی به صورت منظم و دارو درمانی (در صورت نیاز) پیشنهاد می شود.

از اضطراب فرار نکنید
در بعد رفتاری، قانون کلی روبه رو شدن با موقعیت های اضطراب زا (از آسان به مشکل) توصیه می شود. اجتناب از موقعیت هایی که برایتان تولید اضطراب می کند، فقط مسئله را شدت می دهد و کمکی به حل آن نمی کند. سعی کنید در جمع هایی که برایتان صحبت کردن راحت تر است، حضور پیدا کرده و به آرامی با آن مقابله کنید و رفته رفته این کار را به موقعیت های سخت تر تعمیم دهید. در بعد فکری نیز باید به رفع خطاهای سیستم تفکر پرداخت.

هر سه این موارد به خصوص بعد فکر نیاز به مهارت، تلاش و کار تخصصی دارد. مشکلی مانند اضطراب در صورت درمان نشدن، گرایش به مزمن شدن دارد و هر چه مزمن تر باشد، درمان آن هم طولانی‌تر خواهد بود. بنابراین پیشنهاد می کنم هر چه سریع تر درمان خود را به صورت تخصصی از طریق یک روانشناس پیگیری کنید.