به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده، ازدواج فقط پیوند دو نفر نیست، بلکه آغازی‌ است برای ارتباطی بلندمدت با خانواده همسر. اگر این واقعیت را نپذیری، خانه‌ای که قرار بود مأمن آرامش باشد، تبدیل به میدانی از تازدواج فقط پیوند دو نفر نیست، بلکه آغازی‌ است برای ارتباطی بلندمدت با خانواده همسر. اگر این واقعیت را نپذیری، خانه‌ای که قرار بود مأمن آرامش باشد، تبدیل به میدانی از تنش و سوءتفاهم می‌شود ... روانشناسان می‌گویند: آنچه ازدواج را ماندگار می‌کند فقط عشق نیست؛ بلکه مهارت‌هایی مثل تعیین مرز، پذیرش تفاوت‌ها و حفظ احترام متقابل است.

۱. هرچه حمایت بیشتر، احتمال دخالت هم بیشتر

وقتی خانواده همسر بیش از حد کمک می‌کنند؛ مثل مراقبت از بچه، امور خانه یا حتی مسائل مالی ممکن است ناخودآگاه انتظار دخالت در تصمیم‌های زندگی‌تان را هم داشته باشند. کمک گرفتن خوب است، اما تا جایی که مرزهای استقلال و حریم شخصی‌تان آسیب نبیند.

۲. احترام بگذار، ولی زیادی صمیمی نشو

رفتار صمیمانه با خانواده همسر لازم است، اما نه آن‌قدر که مرزها از بین برود. نباید مثل خانواده خودت با آن‌ها رفتار کنی. بهترین رابطه، رابطه‌ای محترمانه و در عین حال مرزبندی‌شده است؛ جایی که نه احساس غربت باشد و نه احساس نفوذ بی‌جا.

۳. اختلافات زناشویی را وارد جمع خانواده نکن

شکایت از همسر پیش خانواده‌اش شاید در لحظه آرامت کند، اما در درازمدت باعث تحقیر همسر، دخالت اطرافیان و تخریب اعتماد می‌شود. مشکلات بین دونفر، باید بین خودشان حل شود. پای دیگران را وسط نکش.

۴. مرزهای ارتباطی را با هم تعیین کنید

نمی‌توان شخصیت اطرافیان را تغییر داد، اما می‌توان نوع ارتباط را مدیریت کرد. زوج‌ها باید مانند یک تیم متحد، برای چگونگی رابطه با خانواده‌ها تصمیم بگیرند. مرزها، قانون‌ها و حساسیت‌ها را با گفت‌وگوی شفاف مشخص کنید.

۵. اگر هنوز خانواده‌ات اولویت تو هستند، وقت ازدواج نیست

ازدواج یعنی تشکیل یک خانواده مستقل. اگر هنوز نمی‌توانی به خانواده‌ات «نه» بگویی یا اولویت تو همچنان پدر و مادرت هستند، بهتر است کمی صبر کنی. بلوغ عاطفی، یعنی توانایی انتخاب و ایستادن پای تصمیمات زندگی جدید.