به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده،
جنگ غزه؛ آغاز روند طرد شدن
بر اساس گزارش ماه پیش واشنگتن‌پست، بیش از ۵۰٬۰۰۰ نفر در غزه جان خود را از دست داده‌اند که بخش قابل توجهی از آنان را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند. شرایط به‌گونه‌ای پیش رفته که کمک‌های بشردوستانه برای بیش از دو میلیون نفر ساکن غزه به‌طور سیستماتیک محدود شده و خطر وقوع قحطی در مقیاسی بی‌سابقه در منطقه به‌وجود آمده است.
به نوشته واشنگتن‌پست، با ادامه تخریب زیرساخت‌ها و محاصره غذایی منطقه، «اسرائیل به‌سمت وضعیتی شبیه به آفریقای جنوبی در دوران آپارتاید حرکت می‌کند». این هشدار تنها از سوی ناظران بین‌المللی نیامده، بلکه از درون سرزمین‌های اشغالی نیز صداهایی از نگرانی بلند شده است.
ژنرال بازنشسته و رهبر حزب دموکرات‌ها، یحیی گولان، در گفت‌وگویی با هاآرتص تصریح کرده است: «ما داریم به مردمانی تبدیل می‌شویم که جهان آن را تحمل نمی‌کند. اگر این مسیر را ادامه دهیم، خود را از جامعه بین‌الملل جدا خواهیم کرد.» در این میان، نخست‌وزیر پیشین اسرائیل، عهود اولمرت نیز در موضع‌گیری صریحی اقدامات ارتش اسرائیل را «در مرز جنایت جنگی» توصیف کرده است.
این تحولات، تنها به اظهارنظرها محدود نمانده است. اتحادیه اروپا رسما اعلام کرده که بازنگری در توافق‌نامه تجاری با اسرائیل را آغاز کرده؛ توافقی که ستون فقرات روابط اقتصادی تل‌آویو با بازار مشترک اروپا محسوب می‌شود. مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، جوزپ بورل، در کنفرانسی خبری گفت: «در برابر چنین وضعیت انسانی غیرقابل‌قبول، روابط ما نمی‌تواند به‌صورت عادی ادامه پیدا کند».
اسراییل در مسیر آفریقای ۱۹۸۰ شدن!
در همین راستا، بریتانیا مذاکرات تجاری خود با رژیم صهیونیستی را متوقف کرده و برخی کشورهای اروپایی خواستار اعمال تحریم‌های هدفمند علیه مقامات ارشد دولت بنیامین نتانیاهو شده‌اند. تحلیلگران نزدیک به کمیسیون اروپا اعلام کرده‌اند که «مشروعیت دولت اسرائیل نزد افکار عمومی غرب به پایین‌ترین سطح خود در دهه‌های اخیر رسیده است» در ایالات متحده، گرچه حمایت رسمی کاخ سفید از رژیم صهیونیستی همچنان ادامه دارد، اما اعتراض‌های مردمی در دانشگاه‌ها، رسانه‌ها و درون حزب دموکرات، باعث شده تا کاخ سفید برای نخستین‌بار فشارهایی را برای توقف بخشی از کمک‌های نظامی مطرح کند. واشنگتن‌پست می‌نویسد: «حمایت از اسرائیل به یک مسأله پرهزینه سیاسی برای دولت‌ها تبدیل شده است.»
در این میان، نتانیاهو همچنان در برابر تغییر مسیر مقاومت می‌کند. تحلیلگران معتقدند حفظ ائتلاف او با راست‌گرایان افراطی، به‌ویژه حزب صهیونیسم دینی، نقش مهمی در تداوم این سیاست‌ها دارد. به باور ناظران، او بیش از آنکه نگران فشارهای بین‌المللی باشد، دغدغه حفظ قدرت در صحنه داخلی را دارد.
با این حال، فشارها از درون نیز در حال افزایش است. بخش‌هایی از نهاد نظامی و دستگاه قضایی اسرائیل، نسبت به «هزینه‌های امنیتی، سیاسی و اخلاقی» این مسیر هشدار داده‌اند. وزیر سابق دادگستری، در گفت‌وگویی با کانال ۱۳ اسرائیل، اظهار داشت: «ما تنها در غزه نمی‌جنگیم، بلکه در برابر وجدان جهانی هم قرار گرفته‌ایم.» در شرایطی که روند تحولات دیپلماتیک و افکار عمومی جهانی، خلاف جهت اسرائیل حرکت می‌کند، کارشناسان حقوق بین‌الملل این سؤال را مطرح می‌کنند که آیا اسرائیل در حال ورود به مرحله‌ای مشابه آفریقای دهه ۱۹۸۰ است؟
فشارهای جهانی؛ حقوق بین‌الملل، اقتصاد و افکار عمومی
فشارها علیه اسرائیل دیگر صرفا لفظی یا رسانه‌ای نیستند؛ اکنون ساختاری و چندوجهی شده‌اند؛ در سطح حقوقی، سازمان ملل و نهادهای بین‌المللی با به‌کارگیری اصطلاحاتی چون «جنایت جنگی»، «نقض منشور سازمان ملل» و «محاصره جمعی»، رفتار اسرائیل را مصداق شکست اخلاق جهانی شاخص کرده‌اند. از جنبه اقتصادی، اتحادیه اروپا با بررسی مجدد قراردادهای فناوری و تجاری و تعلیق مذاکرات و اعتراض عمومی علیه شرکت‌هایی که با ارتش رژیم اسرائیل همکاری دارند، به شکل ملموسی وارد طرد اقتصادی آن شده است هر چند نه هنوز به شکلی گسترده.
در افکار عمومی نیز، YouGov گزارش داده که حمایت مردمی در غرب اروپا اکنون به زیر ۲۰ درصد رسیده است؛ در کشورهایی چون آلمان، فرانسه، اسپانیا، ایتالیا و بریتانیا، تنها بین ۱۳ تا ۲۱ درصد مردم دیدگاهی مثبت دارند؛ یعنی حمایت مردمی برای رژیم اسرائیل به کمترین سطح ممکن رسیده است. هم‌زمان در ایالات متحده، نظرسنجی‌های گالوپ و پیو نشان می‌دهند که تنها ۴۶ درصد مردم آمریکا نسبت به اسرائیل احساس همدلی دارند یعنی پایین‌ترین میزان در ۲۵ سال گذشته و ۵۳ درصد نگاه منفی یا خنثی دارند.
این فشارها در کنار شکاف داخلی سیاسی و امنیتی شامل اعتراضات عمومی، نظرسنجی‌های اعتراضی در میان جوانان دانشگاهی، و بیانیه‌های رسمی شخصیت‌های نظامی و سیاسی قدیمی، مشخص می‌کند که «اجماع مشروعیت اسرائیل»، اعم از خارجی و داخلی، در حال فروپاشی است. رژیم اسرائیل حالا در وضعیت بی‌سابقه‌ای قرار گرفته است؛ وضعیتی نزدیک به «کشور مطرود» یا به قول واشنگتن پست یک «پاریای جهانی» در چشم حقوق بین‌الملل و افکار عمومی جهان.