کد خبر: 22029
تاریخ انتشار: ۹ مهر ۱۴۰۴ - ۰۱:۰۴
تربیت فرزندان

با آغاز سال تحصیلی، دوباره این پرسش قدیمی بر سر زبان‌ها می‌افتد که چرا برخی از دانش‌آموزان امروز «حوصله درس خواندن» ندارند؟

به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده، با آغاز سال تحصیلی، دوباره این پرسش قدیمی بر سر زبان‌ها می‌افتد که چرا برخی از دانش‌آموزان امروز «حوصله درس خواندن» ندارند؟ گلایه‌ای که هر روز از زبان والدین، معلمان و حتی مدیران شنیده می‌شود. کارشناسان می‌گویند مشکل فقط «بی‌انضباطی نسل جدید» نیست. اگر مسئله را صرفاً به اخلاق دانش‌آموز تقلیل دهیم، راه‌حل به خطا می‌رود.

ریشه‌های بی‌میلی نسل Z

کاهش علاقه به درس، حاصل چند عامل هم‌زمان است:

نظام آموزشی نمره‌محور: تمرکز بر امتحان و نمره، یادگیری عمیق را به حاشیه رانده است.

ابهام در آینده شغلی: دانش‌آموز انگیزه تحمل سختی‌های درس را نمی‌بیند.

هجوم محتوای دیجیتال کوتاه‌مدت: ذهن نوجوانان به سرعت و هیجان عادت کرده است.

سبک‌های فرزندپروری افراطی یا رهاشده: یا سخت‌گیری شدید یا آزادی بی‌قاعده.

مدارس کم‌رمق در معنا دادن به یادگیری: کمتر چرایی درس را توضیح می‌دهند.

ترکیب این عوامل، نسلی ساخته که از مدرسه احساس «بی‌معنایی» دارد و انگیزه یادگیری‌اش پایین آمده است.

سه کلید بازگشت انگیزه

کارشناسان تأکید دارند سرزنش و فشار، مشکل را حل نمی‌کند. راهکار در سه اصل ساده است:

۱. معنا: دانش‌آموز باید بداند «این درس به چه کار می‌آید؟»

۲. اختیار: نوجوان باید حس کند در مسیر یادگیری نقش و انتخاب دارد.

۳. موفقیت‌های کوچک: پیشرفت مرحله‌ای انگیزه را زنده نگه می‌دارد.

هر جا مدرسه و خانواده این سه عنصر را ایجاد کرده‌اند، علاقه به درس بازگشته است؛ حتی در شرایط اقتصادی سخت.

راهکارهای مدرسه و کلاس

هدف‌های کاربردی: هر درس با مسئله‌ای ملموس شروع شود؛ مثل آموزش نسبت‌ها در طراحی بروشور یک غرفه خیریه.

گزینش هدایت‌شده: دانش‌آموز بین سه تکلیف هم‌سطح یکی را انتخاب کند (مثلاً پادکست، پوستر یا حل تمرین).

ارزشیابی برای یادگیری: آزمونک‌های کوتاه، بازخورد سریع و فرصت بازآزمایی جای نمره نهایی را بگیرد.

ریتم کلاس زنده: توضیح کوتاه، کار گروهی، جمع‌بندی سریع.

سواد رسانه‌ای: آموزش مدیریت توجه و تکنیک‌هایی مثل پومودورو.

امنیت روانی: گفت‌وگوی کوتاه با دانش‌آموزان و توجه به تلاش، نه فقط نتیجه.

نقش خانواده در انگیزه‌بخشی

چارچوب روشن و مهربان: ساعت مطالعه ثابت، مکان مشخص، قوانین موبایل.

مربی‌گری به‌جای کنترل: پرسش‌هایی مثل «امروز چه چیزی یاد گرفتی؟» به‌جای «چرا درس نخواندی؟».

ربط دادن درس به زندگی: پیوند مباحث به علایق بچه‌ها یا دعوت از الگوهای نزدیک.

خواب و تغذیه سالم: ریتم خواب منظم و فعالیت بدنی برای تمرکز پایدار.

نگاه سیاست‌گذاری

کاهش وزن امتحان‌های پرریسک و تمرکز بر سنجش مستمر.

ثبت پروژه‌های دانش‌آموزی در کارنامه رسمی.

تقویت مشاوره شغلی و مسیرهای تحصیلی متنوع (نظری، فنی، هنری).

آموزش‌های کوتاه و مدرسه‌محور برای توانمندسازی معلمان.

شاخص‌های موفقیت

اجرای درست این رویکردها نشانه‌هایی دارد:

افزایش مشارکت در کلاس

کاهش تأخیر در انجام تکالیف

رشد تدریجی نمرات

مراجعه داوطلبانه برای بازخورد

حضور فعال والدین در جلسات هدفمند

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 4 =

آخرین‌ها