به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده؛ دکتر علیرضا رئیسی، معاون بهداشت وزارت بهداشت، در سخنانی صریح درباره طرح «پزشکی خانواده» گفت:
«اجرای این طرح بدون منابع پایدار مالی و سازوکار اجرایی مشخص، نه‌تنها غیرممکن، بلکه آسیب‌زاست.»
رئیسی با اشاره به تجربه فارس و مازندران، تصریح کرد که آنچه در این دو استان اجرا می‌شود، «پزشکی خانواده واقعی» نیست و به دلیل نبود زیرساخت‌های لازم، نارضایتی پزشکان و مردم طبیعی است.
وعده‌های بی‌سرانجام، اعتماد را سلب می‌کند
معاون بهداشت با انتقاد از برخی مدیران بالادستی که بدون تأمین منابع فقط شعار می‌دهند، گفت:
«نمی‌توان برنامه‌ای به این گستردگی را با فشار به پزشکان اجرا کرد. قانون چنین چیزی نگفته است. اگر جای پزشکان این استان‌ها بودم، ناراضی و بی‌اعتماد می‌ماندم.»
او ادامه داد: «فارس و مازندران اصلاً انتخاب‌های مناسبی برای شروع نبودند. وقتی مردم این مناطق به جای پزشک عمومی به متخصص مراجعه می‌کنند، چطور انتظار داریم سیستم ارجاع اجرا شود؟»
زیرساخت آماده نیست؛ اجرای شتاب‌زده اشتباه است
رئیسی تأکید کرد که سطح یک (پزشک خانواده در روستاها) باید به‌صورت کامل اجرا شود و سپس وارد سطوح دو و سه شد.او گفت: «ما هنوز حتی صندوق مجازی برای تجمیع منابع بیمه‌ها راه نینداخته‌ایم. در حالی‌که این شرط اساسی برای اجرای موفق طرح است.»
بودجه نیست، پس اجرا هم نباید باشد
رئیسی با اشاره به عدم تخصیص ردیف بودجه مستقل برای پزشکی خانواده در سال ۱۴۰۴ گفت:«حتی با اعتراض هم نتوانستیم بودجه جدیدی بگیریم. فقط بودجه صندوق بیمه روستایی کمی افزایش یافت. بدون پول، اجرای طرح مثل ساختن خانه روی آب است.»
مردم را نمی‌توان با شعار متقاعد کرد
او با انتقاد از نگاه کلیشه‌ای به «فرهنگ‌سازی»، اظهار داشت:«فرهنگ‌سازی فقط با شعار محقق نمی‌شود. وقتی ویزیت متخصص از پزشک عمومی ارزان‌تر تمام می‌شود، طبیعی است مردم مستقیم سراغ متخصص می‌روند.»
پزشک خانواده‌ای که آموزش ندیده، چطور درمان کند؟
رئیسی به مشکل بزرگ‌تری اشاره کرد:«پزشکی خانواده را اجرا کردیم، اما پزشک خانواده تربیت نکردیم. خیلی از پزشکان طرحی، آموزش کافی ندارند. موفق‌ترین پزشکان در فارس و مازندران همان‌هایی هستند که با تجربه بالا، به‌مرور پزشک خانواده شده‌اند.»
نسخه آینده: نظم، نه شعار
او در پایان گفت:«پزشکی خانواده یعنی نظم در نظام سلامت. مردم شاید در ابتدا مقاومت کنند، اما اگر خدمات باکیفیت، منظم و با هزینه قابل‌قبول دریافت کنند، به این مسیر اعتماد خواهند کرد. اما تا زمانی که منابع مالی پایدار نباشد، طرح را گسترش نخواهیم داد.»