به مناسبت شهادت حضرت رقیه سلام الله علیها دکتر حسین حجت پناه جامعه شناس و استاد دانشگاه یادداشتی در اختیار پیام خانواده قرار داده اند که با هم می خوانیم:

هر روز،ما، هر لحظه زندگی، نمایش جدال عقل و جهل، نبرد خیر و شر و تعارض ماده و معنا در سطوح مختلف است که در آنات زندگی ساری و جاری می باشد. بر این اساس عاشورا و حوادث پیرامون آن فراتر از واقعه ای تاریخی است و به چشمه جوشان ارزش آفرین برای کل کنش های بشری تبدیل شده است. 
برای فهم فراتاریخی از عاشورا باید، این پدیده را به شکل یک نظریه (Theory) یا گفتمان (Discourse) صورت بندی کرد. 
در این گفتمان، درک پیکربندی مفاهیم، و نسبت آن با دال مرکزی مهم ترین قسم ماجراست. 
حضرت رقیه دختر سه ساله ای که با شهادتش، گواه و شاهدی شد بر سنگدلی و ددمنشی یزیدیان، برای کل تاریخ و جمیع عوالم. 
قرآن مجید، اصحاب کهف را می ستاید، که آنان از خود برخاستند (اذقاموا). 
و رقیه دختر سه ساله با شهادتش از خود برخواست‌. 
اما شهادت رقیه (س)یک کارکرد تاریخی مهم را ایجاب کرد. 
 در زمیته آن روزهای شام، شهادت دختر سه ساله باعث، تغییر فضای جامعوی شام شد. در کربلا طفل شش ماهه و در شام دختر سه ساله به مظلومیت کاروان امام حسین (ع) شهادت دادند، زیرا بر اساس هیچ معیار و منطق و عقل سلیمی، قتل و اذیت دختر سه ساله توجیه ندارد. 
در شام یزید با موضعی منافقانه، جنایات کربلا را محصول عملکرد ابن زیاد ملعون می دانست. مهم تر از آن، یزید به عنوان فاتح نظامی، با تزویر هر چه تمام تر، خط امویان را بر حق معرفی می کرد. یزید در صدد قتل امام چهارم و خاموش نمودن نور هدایت هم بود. 
شهادت حضرت رقیه (س)
ددمنشی یزید و یزیدیان را آشکار ساخت.
شهادت رقیه سه ساله دلیل بینی بر حقانیت قیام پدرش و طاغوت امویان شد. 
بعد از شهادت حضرت رقیه (س) فضای شام منقلب شد به گونه ای که امکان قتل امام چهارم شیعه، فرزند حسین (ع) و وارث شهادت  از بین رفت. 
شهادت رقیه، حکمتی الهی بود که چراغ امامت را روشن نگه داشت و بدینسان شهادت یک طفل سه ساله، راه هدایت را گشود. 
آن که بر این راه جان فشاند باب الحوائج است. 
حضرت رقیه (س) باب الحوائج است.