به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده؛ وقتی از «عشق» حرف می‌زنیم، تصویر ذهنی بسیاری از مردم ترکیبی از لحظه‌های عاشقانه سریال‌های رمانتیک، فیلم‌های ملودرام و موسیقی‌هایی است که احساسات را به اوج می‌برند. در عصر سلطه شبکه‌های اجتماعی و مصرف فرهنگی سنگین، شکل‌گیری انتظارات غیرواقعی از روابط زناشویی، موضوعی است که دیگر نمی‌توان آن را نادیده گرفت.

رؤیای سینمایی، واقعیت روزمره

در بسیاری از فیلم‌ها، عشق همواره در اوج است؛ با دیالوگ‌های شاعرانه، هدیه‌های بی‌مناسبت، غافل‌گیری‌های عاشقانه و رابطه‌ای بی‌نقص. این تصاویر، به‌خصوص بر ذهن جوانانی که تجربه زندگی مشترک ندارند، تأثیر زیادی می‌گذارند. نتیجه این می‌شود که فرد پس از ورود به زندگی واقعی، با واقعیتی مواجه می‌شود که در آن روزهای خسته‌کننده، اختلاف‌نظر، مشکلات مالی و بحران‌های عاطفی بخشی اجتناب‌ناپذیر از مسیرند.

روایت زوج‌ها

برخی زوج‌ها می‌گویند:

«من فکر می‌کردم همیشه باید یک حس شور و هیجان باشد. وقتی بعد از چند ماه زندگی دیدم همسرم خسته، بی‌حوصله و بی‌توجه است، فکر کردم شاید عشق‌مان تمام شده.»

یا: «همسرم انتظار داشت که همیشه براش سورپرایز آماده کنم، همون‌طور که در سریال‌های ترکی می‌دید. وقتی گفتم خسته‌ام یا مشکل مالی داریم، بهش برخورد.»

این نوع روایت‌ها کم نیست. پُر شدن ذهن از عشق‌های آرمانی باعث شده بسیاری از زوج‌ها، کوچک‌ترین سردی یا چالش را نشانه پایان رابطه بدانند.

آسیب‌های ناشی از تصویرسازی مصنوعی

کارشناسان خانواده می‌گویند این انتظارات غیرواقعی ممکن است منجر به:

• افزایش طلاق عاطفی و زودهنگام

• مقایسه مخرب همسر با شخصیت‌های خیالی

• سرخوردگی و ناامیدی سریع

• کاهش صبر در حل تعارضات زناشویی

• عدم توانایی در پذیرش روزمرگی در رابطه

رابطه سالم زناشویی نیاز به زمان، مهارت، و پذیرش لحظات نه‌چندان هیجان‌انگیز دارد؛ چیزی که کمتر در آثار تصویری به آن پرداخته می‌شود.

نقش شبکه‌های اجتماعی در تشدید مسئله

علاوه بر فیلم و سریال، اینستاگرام و پلتفرم‌هایی مثل TikTok نیز به این ماجرا دامن زده‌اند. زوج‌هایی که دائماً لحظات عاشقانه‌شان را به نمایش می‌گذارند، تصوری غیرواقعی از رابطه کامل ایجاد می‌کنند. بسیاری از کاربران ناخواسته خودشان را با این زوج‌ها مقایسه می‌کنند، درحالی‌که پشت پرده این زندگی‌های اینفلوئنسری معمولاً با آنچه نمایش داده می‌شود تفاوت زیادی دارد.

راهکار چیست؟

کارشناسان توصیه می‌کنند که:

• سواد رسانه‌ای از کودکی تا بزرگسالی تقویت شود؛ یاد بگیریم بین «نمایش» و «واقعیت» فرق بگذاریم.

• زوج‌ها در ابتدای ازدواج درباره انتظاراتشان صادقانه گفت‌وگو کنند.

• آموزش‌های پیش از ازدواج، فراتر از مباحث حقوقی و دینی، شامل آگاهی روانی و شناختی از رابطه واقعی باشد.

• رسانه‌ها نیز در تولید محتوا، مسئولانه‌تر عمل کرده و روابط انسانی را واقعی‌تر به تصویر بکشند.

سخن پایانی

عشق‌های واقعی شبیه فیلمنامه نیستند؛ در آن‌ها اشتباه وجود دارد، دلخوری هست، روزمرگی هست، اما اگر با فهم، مهارت و صبر همراه شوند، می‌توانند از هر عشق روی پرده‌ای عمیق‌تر و ماندگارتر باشند. وقت آن است که رؤیا را کنار نگذاریم، اما آن را با واقعیت هم‌تراز کنیم.