تکریم مادر؛ از ریشه رحمت جامعه تا معمار تمدن نوین اسلامی

خانواده به‌عنوان نخستین هسته‌ی جامعه و مهم‌ترین عامل انتقال اخلاق و فرهنگ، بستر سازندگی آینده است. در میان اعضای خانواده، مادر نقشی بی‌بدیل و اثرگذارتر از دیگران برعهده دارد؛ نقشی که در آموزه‌های وحیانی قرآن کریم، بالاترین و برترین جایگاه را برای زنان ترسیم و ستایش می‌کند. تکریم جایگاه مادری نه تنها باعث رشد فکری و تعلق خاطر فرزندان به خانواده می‌شود، بلکه زمینه‌ی تقویت روحیه‌ی همدلی در جامعه و تحقق اهداف متعالی همچون تمدن نوین اسلامی را فراهم می‌آورد. این در حالی است که نگاه اسلام به «مادری» به‌عنوان نقشی اصیل، تفاوت بنیادینی با نگاه ابزاری غرب دارد. در این مقاله، ضرورت بازنگری و اعتلای جایگاه مادر، همراه با تأکید بر فرهنگ‌سازی و قانون‌گذاری متناسب با این نقش محوری، بررسی شده است.