روایت زنانی که رودها را در خویش جاری ساختند

«حوض خون» را باید با احترام گشود؛ زیرا در پس هر سطر، نه تنها عطر خاک و باروت، بلکه بوی آشنای نان و مادرانگی جاری است. این اثر، اثبات می‌کند که اوج قهرمانی، گاه در فریادهای رعدآسا نیست، بلکه در ایستادگی خاموش زنی است که می‌داند برای چه باید زنده بماند و برای که باید جنگید. این کتاب، مرثیه‌ای است زیبا بر شجاعت زنانی که آب را از خون نوشیدند تا فرزندانشان طعم شیرین فردا را بچشند.