به گزارش پیام خانواده  اگر شما خودتان را فردی ارزشمند، مثبت نگر ، شکر گذار ، صبور و موفق بدانید به‌احتمال‌زیاد خواهید توانست فرزندانی با همین ویژگی‌ها تربیت کنید و اگر خود را فردی درمانده ، وابسته ، بی‌کفایت و شکست‌خورده و بی‌عاطفه بدانید به‌احتمال‌قوی این الگوهای ذهنی ناکارآمد یا به‌اصطلاح روانشناسان طرح‌واره های ناسازگار اولیه را به شکل ناخواسته به فرزندان خود هم منتقل خواهید کرد. اگر خود افرادی تربیت نیافته باشیم و بخواهیم در ظاهر نقش افراد تربیت‌شده را بازی کنیم نه‌تنها کمکی به کودک نمی‌کنیم بلکه آن‌ها را افرادی متظاهر و ریاکار و دروغ‌گو و ازنظر شخصیتی چند سویه بار خواهیم آورد .فرزندان در جریان الگو یابی از شخصیت ما بخشی از وجود ما را همانندسازی می‌کند که جزو طبیعت و منش ذاتی ماست نه‌بخشی که در قالب نقاب و نقش تصنعی از خود درمی‌آوریم، پس باید ابتدا خودمان را تربیت کنیم ، خودآگاهی و خودسازی و تهذیب نفس کاری است که تا پایان عمر نباید از آن غافل شویم.
همان‌طور که ما مثل آینه‌ای رفتار و خصوصیات والدین خود را منعکس می‌کنیم فرزندان ما هم آیینه‌ی ما خواهند بود. پس بسیار مهم است که خودمان را بشناسیم ، به نقاط ضعف و قوت خود ، آگاهی پیدا کنیم و تربیت را از خودسازی و اصلاح ناراستی‌های خودمان آغاز کنیم.
هنر والدین در پرورش صحیح فرزند این است که ،با خودسازی و شناخت نیازها و خلق و خوی فرزند بتوانند اهداف و ارزشها و سبک فرزند پروری متعادل و سالم را برگزینند و بر آن ثابت قدم باشند . این هنر است که بین سختگیری و رهاسازی ، بین تحمیل و استقلال و از میان بی مهری و فزون حمایتگری ، آنچه که در پیش می گیرد راه میانه روی و اعتدال است.
فرزند پروری متعادل در تأمین نه کم و نه زیاد نیازهاست . تأمین نیازها به شکل متعادل و رضایت‌بخش هنر واقعی در فرزند پروری باکفایت و سالم است. فرزند پروری مهم ترین کاری است که والدین در زندگی خود انجام می دهند . انجام صحیح یا غلط آن می تواند بر سعادت و شقاوت نسل‌های بعد مؤثر باشد.
پس بسیار ضروری است که والدین در مسیر تربیت فرزند علم و آگاهی کافی را کسب کنند.

قسمتی از کتاب در دست چاپ فرزند پروری مؤفق نوشته طاهره غلامی کارشناس بخش مشاوره‌های قرآن بنیان سی امین نمایشگاه قرآن کریم