d

لیلا شیرمحمدی، مدیرگروه فیلم و سریال موسسه ناجی هنر، مستند «آخرین نامه» را ابزاری مؤثر برای نقد معضلات اجتماعی جوانان در حاشیه شهرها دانست. او تأکید کرد که عدم تطابق انتظارات مهاجران جوان با واقعیت‌های زندگی در حومه تهران، می‌تواند منجر به احساس تنهایی و در نهایت رفتارهای آسیب‌زا شود و تنها «گفت‌وگو» راه برون‌رفت از این سکوت مرگبار است.

به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده؛ لیلا شیرمحمدی در حاشیه اکران مستند «آخرین نامه» با خبرنگار «پیام خانواده» در خصوص اهمیت موضوع و بازخورد مورد انتظار از این اثر صحبت کرد. به گفته وی، انتخاب موضوع خودکشی که متأثر از مشغله‌های مالی و فکری جوانان است، بازخوردی بسیار قوی برای مخاطبان به همراه خواهد داشت.

اثرگذاری راوی مبتلا و مهاجرت شهری

شیرمحمدی اشاره کرد که حضور یک راوی که خود مبتلا به این تجربه بوده و قصد انجام این اقدام را داشته، به مستند عمق بخشیده و آن را به یک «موج مثبت» برای تمام انسان‌ها تبدیل می‌کند. او چالش‌های اجتماعی این مستند را بسیار فراتر از خودکشی دانست:

«این مستند به بحث کسانی می‌پردازد که سفر می‌کنند؛ از زادگاه خود به حومه شهر تهران می‌آیند تا به آنچه می‌خواهند برسند، اما وقتی وارد می‌شوند، با آنچه تصور می‌کردند و آرزویش را داشتند، مواجه نمی‌شوند. این عدم تطابق، فرد را دچار معضلات اجتماعی و بدفهمی می‌کند که ممکن است در نهایت به خودکشی یا رفتارهای آسیب‌زا برای خود و خانواده منجر شود.»

گفت‌وگو، پادزهر تنهایی

مدیرگروه فیلم و سریال موسسه ناجی هنر، ریشه بسیاری از این آسیب‌ها را در روابط انسانی جستجو کرد و بر اولویت احساس و گفتگو تأکید نمود:

«هر رابطه‌ای اولین چیزی که هست بحث احساس است که بین دو نفر برقرار می‌شود و بعد از آن گفتگو شکل می‌گیرد. اگر ما نخواهیم گفتگو کنیم، چگونه می‌توانیم آنچه را که خواسته‌مان است، دردمان و آنچه ذهنمان را درگیر کرده، بیان کنیم؟ خیلی وقت‌ها همین سکوت است که آدم‌ها را از هم دور می‌کند.»

شیرمحمدی در پایان به نقش مخرب سکوت و تنهایی اشاره کرد: «هر چقدر از نظر فیزیکی کنار هم باشیم، اگر از نظر عاطفی و روحی از هم دور شویم، این فراموشی باعث احساس تنهایی می‌شود؛ و احساس تنهایی همان سمی است که در نهایت به خودکشی منجر می‌شود.»

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 9 =

آخرین‌ها