به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده؛ یک تعامل دو طرفه می تواند مشکل شما را حل کند. در واقع هم لازم است شما قدری با کاهش رفت و آمدهای دوستانه به احساسات همسرتان احترام بگذارید و هم از سوی دیگر لازم است همسرتان قدری از سخت گیری های خود بکاهد. این را هم فراموش نکنید که شما تازه ازدواج کرده اید و روزهای حساسی را پشت سر می گذارید. در سال های اول زندگی همسران به خاطر ترس از طرد شدگی تمایل دارند تمام توجه همسرشان به آنها باشد، اما به مرور زمان هم اشتیاق رفت و آمد با دوستان مجردی در شما کاهش می یابد و هم همسرتان از سخت گیری های افراطی خود می کاهد.

با این حال اگر احساس می کنید کنترل گری همسر شما بیش از حد است و در دیگر موارد زندگی مثل رفت و آمد با فامیل و... هم سخت گیری می کند، این مطلب می تواند به شما کمک کند. خوب است این نکته را هم بدانید که تمام انسان ها به طور معمول حد و مرزهایی در زندگی شان دارند که برای آن ها حس امنیت، آزادی، استقلال، اعتماد به نفس و خودکفایی را به ارمغان می آورد. در واقع مرزهای هر انسان به نوعی معرف «هویت» اوست و چنانچه آگاهانه و یا ناآگاهانه از طرف دیگران مورد تهدید قرار گیرد «هویت» فرد خدشه دار می شود. با این حال اگر شما با فنون مطرح کردن اصولی خواسته های منطقی آشنا باشید می توانید هم به خواسته های خود برسید و هم از ناراحتی همسرتان و تلخ شدن زندگی مشترک تان جلوگیری کنید.

«کنترل گر» ها را بیشتر بشناسیم

افراد «کنترل کننده» در عین حال که انسان هایی عاطفی و یا حتی زودرنج هستند اما به سادگی احساسات و عواطف خود را بروز نمی دهند، از قانون همه یا هیچ پیروی می کنند، ریزبینی، موشکافی و نظارت دقیق را در تمام امور زندگی خود و دیگران لحاظ می کنند، از ایده آل های زندگی مشترک و رعایت کردن آرمان های اخلاقی سخن می گویند اما از رعایت کردن این مسائل در زندگی مشترک خود و روابط شان با اطرافیان نزدیک عاجزند، به گونه ای رفتار می کنند و تصمیم می گیرند که انگار ربطی به دیگران ندارد و در بسیاری از موارد دوست، همکار و به ویژه همسر خود را محکوم می کنند، در واقع افراد کنترل گر همواره در حال کنترل دیگران هستند اما خودشان تحت کنترل در نمی آیند، همچنین با انتظارات کمال گرایانه، معیارها و استانداردهای غیرقابل دسترس تعیین می کنند. در عده ای از افراد کنترل گر علائم اعتماد به نفس «پایین» یا اعتماد به نفس «کاذب» دیده می شود اما رنگ و بویی از عزت نفس «سالم» در آن ها مشاهده نمی شود. این دسته از افراد اگر چه در جنگ قدرت «برنده» هستند اما به زودی خودشان نیز در پشت میله های کنترل گری شان زندانی می شوند زیرا شور و نشاط طرف مقابل برای بروز آزادانه احساساتش را با دلسرد کردن او از بین می برند و زندگی را به یکنواختی می رسانند.

در مقابل «کنترل گر» چگونه رفتار کنیم؟

عموما افراد مختلف با تعمق در روحیات و شخصیت خود و همچنین وقوف کافی بر ابعاد شخصیتی فرد کنترل گر در رفتار با این دسته از افراد تدابیر مختلفی اتخاذ می کنند که به ۳ طبقه تقسیم می شود:

۱ -مقاومت: عبارت است از گارد گرفتن لجبازانه همراه با داد و بیداد و پرخاشگری در برابر فرد کنترل گر برای به کرسی نشاندن حرف خود، طوری که موجب پرخاشگری و ایجاد واکنش در کنترل گر می شود.

۲ -بی تفاوتی و یا گریز: جدی نگرفتن رای و نظر کنترل گر و ادامه دادن راه خود، اما با رعایت پاره ای از ملاحظات و چارچوب ها. به طور مثال فرد با زبان یا رفتار غیرکلامی نشان می دهد که برای حرف کنترل گر احترام قائل است اما در عمل کار خود را انجام می دهد و یا گاهی در مقابل او سکوت می کند تا جو کمی آرام تر شود منتهی همچنان در انجام آنچه صلاح می بیند مصر است.

۳ - اطاعت و تسلیم پذیری: که نشانگر اعتماد به نفس ضعیف و به معنای تبعیت کامل از تصمیمات کنترل گر است. این دسته از افراد به مرور زمان مستعد ابتلا به اضطراب، افسردگی، وسواس فکری و عملی می شوند.

۴ - حفظ اعتماد به نفس و اصرار بر تحقق خواسته ها: از آن جا که به توصیه روان شناسان حفظ اعتماد به نفس و اصرار بر تحقق خواسته ها منطقی تر از دیگر تدابیر به نظر می رسد در ادامه به بیان راهکارهایی برای پیاده سازی این نوع رفتار می پردازیم:

در ابتدا صادقانه به بررسی صلاحیت دوستان تان برای ادامه ارتباط بپردازید

بسیاری از ما بر اهمیت این موضوع واقفیم که ارتباط با دوستان با تجربه و موفق می تواند نقش موثری در پیشرفت های بعدی ما چه در دوران تجرد و چه در زندگی بعد از ازدواج داشته باشد. با این حال عده ای از افراد به خوبی آگاهند که برخی از دوستان شان صلاحیت و شایستگی لازم برای ادامه روابط را ندارند اما از آنجا که مصرانه به دنبال پر کردن وقت شان بیرون از فضای منزل اند و یا لجوجانه به دنبال مقاومت در برابر رای و نظر همسرشان هستند، از این واقعیت که تعامل با تعدادی از دوستان شان به طور غیرمستقیم و نامحسوس زندگی زناشویی آنان را نیز به مخاطره می اندازد، چشم پوشی می کنند؛ بنابراین دلایل مخالفت همسرتان را با دوستان تان جویا شوید. بررسی کنید چه عملی از دوستان تان سر زده که باعث تشدید چنین عکس العملی در همسرتان شده است، آن ها را عنوان و سعی کنید بی طرفانه درباره خودتان و دوستان تان قضاوت کنید. چنانچه به این نتیجه رسیدید که درباره ویژگی های اخلاقی و شخصیتی برخی از دوستان تان با همسرتان موافق هستید و به او حق می دهید که با حضور آنان در زندگی شما مخالفت کند، پس ارتباط تان را با آن ها قطع کنید.

از فراوانی و میزان رفت و آمد خود با دوستان تان بکاهید

در مواردی نیز دیده می شود که رفت و آمد بیش از اندازه یکی از طرفین با دوستانش زمینه حساسیت و کنترل گری طرف مقابل را فراهم می آورد. در چنین شرایطی بهترین کار این است که رفت و آمد خود را به حد اعتدال برسانید.

فرصت آشنایی با دوستان خود را برای همسرتان فراهم آورید

اجازه بدهید همسرتان از نزدیک با دوستان تان آشنا شود.

به جای پنهان کاری درباره خصوصیات دوستان تان با همسرتان گفت و گو کنید تا بیش از این حساس نشود.

ایستادگی اصولی بر سر تحقق نیازهای منطقی خود را بیاموزید

به طور کلی با قرار گرفتن در هر رابطه ای که طرف مقابل شما فردی انعطاف ناپذیر است و احتمال می رود که شما در ارتباط با چنین فردی به دلیل نادیده گرفتن نیازهای طبیعی تان به نوعی انفعال، استیصال و افسردگی مبتلا شوید بهتر است حس خودباوری و اعتماد به نفس را در خود بیدار و بر سر تحقق خواسته های تان ایستادگی کنید. به طور قطع، در بسیاری از موارد زمانی که با همسرتان درباره مسئله ای مخالفت می کنید نمی توانید انتظار تغییر او را داشته باشید. در چنین شرایطی بهترین عکس العمل، تحمل احساسات خود در برابر واکنش های همسر است که نیازمند خود حمایتی و عزت نفس در شماست. پس همسرتان را همانگونه که هست و با حفظ عزت نفس خود بپذیرید.

به همسرتان احترام بگذارید و از او بخواهید ملاک‌های صلاحیت و شایستگی دوستان تان را معرفی کند

چنانچه در مقابل افراد کنترل گر شما نیز به مقاومت یا لجبازی اقدام کنید معمولا فضای خانواده متشنج می شود و کاری از پیش نمی برید. منطقی تر این است که به حساسیت همسرتان احترام بگذارید و از او بخواهید برای تان توضیح دهد وجود چه «ملاک هایی» را در دوستان شما تایید می کند و بر آن اساس اجازه رفت و آمد آسان تر را به شما می دهد. در واقع با فراهم آوردن چنین شرایطی به طور غیرمستقیم این پیام را می رسانید که دوست دارید با دوستان تان ارتباط داشته باشید اما به او هم احترام می گذارید و می توانید زیر نظر همسرتان روابط تان را با دوستانی که بر سر شایستگی آن ها اتفاق نظر دارید ادامه دهید.