به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده؛ یکی از مشکلات رایج که بسیاری از افراد در هنگام پخت کیک با آن مواجه می شوند، خوابیدن پف کیک پس از پخت یا حتی در حین پخت است که ظاهر و بافت کیک را تحت تأثیر قرار می دهد. شناخت دلایل اصلی این مشکل، به شما کمک می کند تا همیشه یک کیک نرم، پف کرده و خوش ظاهر داشته باشید. بسیاری از این مشکلات بدلیل رعایت نکردن اصول ابتدایی پخت است که با کمی دقت و توجه این مسئله کاملا حل می شود. البته برای پخت انواع کیک باید در دوره های آموزشی شرکت کنید و یا آنلاین آموزش ببینید مثلا اگر قصد دارید کیک کافی شاپی درست کنید بدون آموزش کیک های کافی شاپی و دیدن ویدئو نمی توان با بهترین ظاهر و مشکل این کیک ها را پخت، اما ما در این مقاله به مهم ترین دلایل خوابیدن پف کیک و روش های جلوگیری از آن می پردازیم تا بتوانید در هر بار پخت، نتیجه ای رضایت بخش داشته باشید.

دلایل خوابیدن پف کیک

دمای پایین فر

یکی از دلایل مهم خوابیدن پف کیک، پایین بودن دمای فر است. وقتی دمای فر کمتر از حد لازم باشد، بافت کیک به اندازه کافی سریع سفت نمی شود و هوایی که در اثر استفاده از بیکینگ پودر یا خمیرمایه ایجاد شده، پیش از تثبیت ساختار، از کیک خارج می شود. این موضوع باعث خوابیدن پف کیک و ایجاد یک بافت سنگین و فشرده می شود. تنظیم صحیح دما باعث می شود دیواره های کیک سریع تر شکل بگیرند و پف ایجاد شده درون بافت باقی بماند. خیلی از افراد که در اطراف خود می بینیم که مسلط به پخت کیک های حرفه ای و پف دار هستند بدلیل شرکت در آموزشگاه کیک پزی است که در این دوره ها نکات مهم را در خصوص پخت کیک به کارآموزان آموزش می دهند.

بیرون آوردن کیک از فر قبل از پخت یا زمان زیاد پخت

خارج کردن کیک از فر قبل از اینکه کامل بپزد، باعث می شود ساختار داخلی آن که هنوز کامل نپخته است و در اثر تغییر دما یا جابه جایی، پف خود را از دست بدهد. از سوی دیگر، پخت بیش از حد نیز باعث خشک شدن بیش از اندازه کیک و جمع شدن بافت آن می شود. هر دو حالت، ظاهر و کیفیت کیک را تحت تأثیر قرار می دهد. خیلی از افراد بدلیل نگرانی از سوختن کیک، آن را زودتر از فر خارج می کنند. این کار مخصوصاً در کیک هایی که نیاز به پخت طولانی تری دارند، مشکل ساز است.

استفاده از شکر زیاد

شکر بیش از اندازه، بافت کیک را سنگین می کند و مانع شکل گیری کامل ساختار اسفنجی آن می شود. همچنین شکر زیاد باعث نگه داشتن رطوبت اضافی در کیک می شود که این رطوبت، پف کیک را از بین می برد.

تکان دادن کیک در حین پخت

جابجایی یا تکان دادن قالب کیک در حین پخت باعث خروج هوای محبوس شده در بافت می شود. باز کردن در فر و ایجاد جریان هوای سرد، دمای داخلی را کاهش می دهد و باعث خوابیدن پف کیک می شود. بهتر است در زمان پخت، کیک را ثابت نگه دارید و از باز کردن مکرر در فر خودداری کنید.

استفاده از بیکینگ پودر اضافه

تصور افراد این است که هرچه بیکینگ پودر بیشتری استفاده شود، پف کیک بیشتر می شود. اما این کار نتیجه معکوس دارد. حجم زیاد گاز تولید شده در مدت کوتاه باعث می شود بافت کیک پیش از تثبیت ساختار، بیش از حد منبسط شده و سپس فروبپاشد.

عدم تناسب مواد کیک

رعایت نکردن تناسب بین آرد، مایعات، روغن و.. از عوامل اصلی خراب شدن کیک است. هر دستور پخت کیک بر اساس یک تعادل دقیق طراحی شده و تغییر خودسرانه مقادیر ساختار نهایی کیک را دچار مشکل می کند. برای مثال اگر میزان آرد زیاد باشد، کیک سفت می شود، اگر مایعات زیاد باشد، ساختار سست می شود و اگر روغن یا کره کم باشد، کیک خشک می شود.

تغییر ناگهانی دمای کیک

قرار دادن کیک داغ در معرض هوای سرد یا انتقال ناگهانی به یخچال، باعث جمع شدن بافت و از دست رفتن پف آن می شود. تغییر تدریجی دما کمک می کند ساختار کیک پایدار بماند و بافت آن دچار افت نشود. این مسئله بر اساس قوانین فیزیکی انبساط و انقباض مواد در اثر تغییر دما اتفاق می افتد. کیک داغ دارای ساختاری منبسط است و اگر ناگهان در معرض سرما قرار بگیرد، این ساختار به سرعت منقبض می شود. این انقباض سریع باعث شکستن حباب های هوایی و جمع شدن بافت می شود. برای همین است که کیک باید به آرامی و در دمای محیط خنک شود.

استفاده از خمیرمایه زیاد

در کیک هایی که از خمیرمایه استفاده می شود، مصرف بیش از حد آن باعث ایجاد حباب های بزرگ و ناپایدار در بافت می شود. این حباب ها هنگام پخت می ترکند و باعث خوابیدن پف کیک می شوند. همچنین خمیرمایه زیاد طعم مخصوص خود را به کیک منتقل می کند.

چیکار کنیم پف کیک نخوابه؟

استفاده از دمای مناسب فر

از قبل گرم کردن فر، مهم ترین اصول پخت کیک است. برای اغلب دستورهای پخت، دمای ۱۷۵ تا ۱۸۰ درجه سانتی گراد توصیه می شود. دمای فر باید حداقل ۱۵ دقیقه قبل از قرار دادن کیک، روی دمای مورد نظر تنظیم شود.

عدم باز کردن در فر هنگام پخت

باز کردن در فر، مخصوصا در نیمه اول زمان پخت، باعث افت دمای ناگهانی و از دست رفتن بخشی از حرارت پایدار می شود. این تغییر دما باعث جمع شدن بافت و از بین رفتن پف می شود. اگر واقعاً نیاز به بررسی وضعیت کیک دارید، حداقل تا گذشت 20 دقیقه از شروع پخت صبر کنید. در این مدت ساختار اولیه کیک تشکیل شده و کمتر آسیب پذیر است. همچنین هنگام باز کردن در فر، سعی کنید به سرعت و با حداقل زمان این کار را انجام دهید.

اندازه گیری دقیق مواد اولیه

استفاده از ترازو یا پیمانه استاندارد برای اندازه گیری مواد اولیه، سیار مهم است. حتی یک تغییر جزئی در نسبت مواد بافت و پف کیک را تغییر می دهد. ترازو دقیق ترین وسیله برای اندازه گیری مواد خشک است. پیمانه ها به دلیل تفاوت در روش پر کردن، اعداد متفاوتی نشان می دهند. برای مثال، آرد ممکن است بسته به روش ریختن، حجم متفاوتی داشته باشد. استفاده از ترازو این مشکل را حل می کند.

خنک کردن تدریجی کیک

پس از خروج کیک از فر، بهتر است آن را برای چند دقیقه در قالب و روی یک سطح مشبک قرار دهید تا بخار اولیه خارج شود. سپس به آرامی از قالب جدا کرده و در دمای محیط خنک کنید. این کار مانع تغییر ناگهانی دما و افت پف می شود. خنک شدن کیک باید به آرامی و بدون عجله انجام شود. ابتدا کیک را ۵ تا ۱۰ دقیقه در قالب روی سطحی مسطح بگذارید. این کار باعث می شود کیک کمی سفت شود و از قالب بهتر جدا شود. سپس آن را روی سینی خنک کننده قرار دهید تا هوا از تمام طرف های آن عبور کند و خنک شدن یکنواخت باشد.

استفاده از مواد تازه و باکیفیت

قدرت پف دهی بیکینگ پودر یا خمیرمایه کهنه کمتر است و نتیجه نهایی را ضعیف می کند. استفاده از آرد تازه و بدون رطوبت نیز اهمیت زیادی دارد. مواد تازه و باکیفیت، تضمین کننده بافت بهتر و پف پایدارتر کیک هستند.
بیکینگ پودر حداکثر ۶ ماه پس از باز کردن بسته بندی کارایی خود را حفظ می کند. برای آزمایش تازگی آن، مقدار کمی را در آب گرم بریزید، اگر جوشیدن ایجاد شد، هنوز قابل استفاده است. آرد نیز باید در محیط خشک و خنک نگهداری شود و نباید بوی نامطبوع یا تندی داشته باشد. تخم مرغ های تازه نیز در کیفیت نهایی کیک تأثیر زیادی دارند.

استفاده از قالب مناسب

انتخاب قالب با اندازه و جنس مناسب، تأثیر زیادی بر پخت یکنواخت کیک دارد. قالب های تیره حرارت را سریع تر منتقل می کنند و باعث پخت سریع لایه بیرونی و نپختن کامل مرکز می شوند. قالب های روشن یا با روکش نچسب، پخت یکنواخت تری ایجاد می کنند.قالب های آلومینیومی حرارت را به خوبی منتقل می کنند، اما قالب های سیلیکونی انتقال حرارت کندتری دارند. اندازه قالب نیز باید مطابق دستور باشد، چون قالب بزرگ تر باعث نازک شدن لایه کیک و قالب کوچک تر باعث پخت نامناسب مرکز می شود.

ترکیب صحیح و هم زدن اصولی مواد

هم زدن بیش از حد یا کمتر از حد لازم بافت را تحت تأثیر قرار می دهد. در کیک های اسفنجی، باید تخم مرغ و شکر به خوبی پف کنند و سپس آرد به آرامی اضافه شود تا هوای ایجاد شده حفظ شود. در روش کره ای، ابتدا کره و شکر باید کاملاً پف کنند، سپس تخم مرغ اضافه شود و در آخر آرد را اضافه کرد. در روش اسفنجی نیز ترتیب خود را دارد. هم زدن زیاد باعث ایجاد گلوتن اضافی و سفت شدن کیک می شود، در حالی که هم زدن کم باعث یکنواخت نشدن مواد می شود.

رعایت دستورالعمل خاص هر نوع کیک

کیک های مختلف، شرایط پخت متفاوتی دارند. به عنوان مثال، کیک های کره ای نیاز به دمای ثابت و پخت طولانی تری دارند، در حالی که کیک های اسفنجی باید سریع تر در دمای نسبتاً بالا پخته شوند. رعایت این نکات باعث می شود بهترین نتیجه را بگیرید.

اجتناب از اضافه کردن مایعات اضافی

گاهی اضافه کردن شیر، آب و... بیش از حد، بافت کیک را شل می کند و مانع پف کیک می شود. این موضوع به ویژه در دستورهایی که بافت سبک دارند اهمیت بیشتری دارد. تعادل بین مواد خشک و مرطوب در کیک بسیار مهم است. اضافه کردن مایعات بیش از حد باعث سست شدن ساختار می شود و زمان پخت را نیز افزایش می دهد.

استفاده از تکنیک آزمون پخت

برای اطمینان از کامل پخته شدن کیک، از یک خلال دندان یا سیخ چوبی استفاده کنید. اگر پس از فرو کردن در کیک، تمیز بیرون آمد، یعنی کیک آماده است. این روش از خارج کردن زودهنگام یا دیرهنگام کیک جلوگیری می کند.

با رعایت این نکات، احتمال خوابیدن پف کیک به حداقل می رسد و نتیجه نهایی، یک کیک پف کرده، نرم و خوش مزه خواهد بود که هم از نظر ظاهری و هم از نظر بافت رضایت بخش است.